Nowotomyska Galeria Internetowa

Pocztówka ze zbiorów Marcina Izydorka, wydana przez H. Beckmanna w Nowym Tomyślu ok. 1918 r.
Widoczny na pierwszym planie budynek plebanii (dawniej wikariatu) powstał w latach 1913/14. Zbudowała go firma Marcinkowskiego z Poznania. Tuż za nim neoromański kościół, zbudowany w latach 1894/95 wg projektu budowniczego Hausenfeldera. Początkowo pełnił funkcję kaplicy filialnej parafii Wytomyśl. Grunt pod budowę kościoła (30 arów) podarowali Walenty i Walentyna Kupczykowie. Do budowy świątyni, która przypadła na okres zmasowanej walki państwa pruskiego ze społeczeństwem polskim, tzw. Kulturkampfu przyczyniły się starania miejscowego notariusza Wojciecha Barteckiego oraz ówczesnego proboszcza wytomyskiego ks. Reinholda Feliksa Myllera. Wszystkie koszty budowy pokryto ze składek wiernych. Konsekracja świątyni nastąpiła 3 marca 1896 roku. Wzrost liczby wiernych spowodował, że 1 kwietnia 1924 roku utworzono tu nową, samodzielną rzymskokatolicką parafię pw. Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy, którą wyodrębniono z parafii wytomyskiej i zbąszyńskiej. W roku 1925 kościół parafialny został powiększony o przęsło frontowe i wieżę, zawieszono też dzwony.



[źródło: B. Wojcieszak "Nowy Tomyśl na dawnej pocztówce", Nowy Tomyśl 2005; Nowotomyski Szlak Turystyczno-Historyczny strona szlaku; Z. Kościański, Cz. Krolek "Zarys dziejów kościoła Matki Boskiej Nieustajacej Pomocy w Nowym Tomyślu (1896-1996), Nowy Tomyśl 1996]