Nowotomyska Galeria Internetowa

Pocztówka ze zbioru pani Ireny Barańskiej.

Pocztówka wydana z fot.Zbigniewa Gajewskiego, zrobioną na III Wielkopolskich Spotkaniach Budowniczych Dud i Kozłów w Babimoście, w 1999 r.

Kapela koźlarska w Bukowcu powstała w roku 1971 z inicjatywy koźlarza Mariana Świergla. W skład grupy weszli: Stanisław Ceyza - skrzypek, Ignacy Kufel - skrzypek, Władysław Barański - grający na klarnecie Es, Marian Świergiel - grający na koźle weselnym oraz Jerzy Sucharzewski - kontrabasista.
Początkowo byli grupą samodzielną. Od 1973 r. znaleźli opiekuna w postaci miejscowej Ochotniczej Straży Pożarnej i zaczęli występować jako „Ludowa Kapela Koźlarska przy OSP w Bukowcu”. Na kierownika zespołu wybrali Pana Władysława Barańskiego. W późniejszym okresie współpracowali też z miejscowym Domem Kultury.
Z początku występy ograniczały się do muzykowania na walnych zebraniach OSP, obchodach Dnia Kobiet, miejscowych dożynkach, imprezach jubileuszowych oraz weselach, ale ku zadowoleniu członków kapeli okazji do grania ciągle przybywało.
W 1975 r. ówczesna Naczelnik Gminy Nowy Tomyśl - Pani Maria Kornowska zakupiła dla kapeli z funduszu gminnego upragnione stroje ludowe i przekazała je zespołowi. Przyjęli ten fakt z ogromną radością. W „życiorysie” kapeli napisali – "I tak stanęliśmy dziś na progu podwoi naszej wsi. Stanęliśmy strojni i melodyjni..."
W lutym 1975 r. zostali zaproszeni na Biesiadę Koźlarską w Nądni, organizowaną przez Stowarzyszenie Muzyków Ludowych ze Zbąszynia. Tam bukowiecką kapelę zauważyła znana badaczka folkloru muzycznego – profesor Jadwiga Sobieska (1909-1995), polski etnomuzykolog, laureatka nagrody im. Oskara Kolberga za wybitny wkład w upowszechnianie kultury muzycznej. Za jej namową zespół zrezygnował z kontrabasu, który nie pasował do tradycyjnego modelu kapeli kozła weselnego z terenów Wielkopolski, w związku z czym zespół opuścił Jerzy Sucharzewski. Również pod jej wpływem nawiązali na krótko współpracę z zespołem tanecznym „Polanie”, działającym przy Technikum Hodowlanym w Trzciance.
Cały czas występowali na miejscowych uroczystościach - dożynkach, jarmarkach i imprezach okolicznościowych w Bukowcu, Nowym Tomyślu i Grodzisku, m. in. na Grodziskim Piwobraniu, Nowotomyskim Jarmarku Chmielo - Wikliniarskim i akademiach jubileuszowych Fabryki Narzędzi Chirurgicznych "Chifa". Stopniowo jednak zasięg ich działalności znacznie się rozszerzał. Wyjeżdżali na występy do Opalenicy, Kuślina, Środy Wlkp., Konina, Wrześni, Sierakowa, Poznania, byli też w ówczesnym NRD. W 1977 r. reprezentowali mieszkańców Nowego Tomyśla w telewizyjnym programie "Bank Miast 440".
Zamiłowanie do ludowej muzyki zaprowadziło ich w czerwcu 1997 r. nawet do Kazimierza Dolnego, na XXXI Ogólnopolski Festiwal Kapel i Śpiewaków Ludowych . W 2000 r. przygrywali nowotomyskim plecionkarzom tworzącym największy wiklinowy kosz, ubiegający się o rekord Guinnessa.
Działali do 2001 r., czyli równo trzydzieści lat , kawał wypełnionego pasją, wspólnego życia, ciężkiej pracy, wielu smutków i radości. Po ich muzyce zostały wspomnienia oraz przechowywane przez rodziny fotografie i instrumenty. Zachowało się również nagranie - film autorstwa Mirosława Mądrego pt. "Kapela Koźlarska z Bukowca", który można zobaczyć tutaj

[źródło: Przegląd Nowotomyski nr4, X-XII.2010 - "...Jeżeli w człowieku drzemie potrzeba grania...Kapela Koźlarska z Bukowca." G.Matuszak]